Co to jest rak jajnika?
Jak rozpoznać chorobę we wczesnym jej stadium?
Jak zapobiegać chorobie?
Czy chemioterapię zaleca się każdemu pacjentowi?
Co to właściwie jest nowotwór?
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Czy po leczeniu przeciwnowotworowym mam szansę na posiadanie dzieci?
Co to jest rak jajnika?
Rak jajnika to schorzenie, polegające na obecności komórek nowotworowych w jednym lub dwu jajnikach. Nieumiarkowane i nieprawidłowe rozmnażanie się tych komórek prowadzi do powstania guza nowotworowego, którego dalszy rozwój może zagrażać innym tkankom i doprowadzać do przerzutów.
Istnieją czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na raka jajnika. Są to: predyspozycje genetyczne, zachorowanie w rodzinie na raka piersi lub jelita grubego, podeszły wiek lub bezdzietność. Oczywiste, że nie można mówić o nich, jak o bezwzględnie warunkujących chorobę. W przypadku tego schorzenia, jak i innych nowotworów, nie są znane wszystkie przyczyny jego powstawania.
Jak rozpoznać chorobę we wczesnym jej stadium?
Brak charakterystycznych objawów raka jajnika we wczesnym stadium choroby powoduje, że tylko u 20% pacjentek schorzenie jest diagnozowane w początkowym etapie jego rozwoju klinicznego. U większości pań jest mylone z nieżytem przewodu pokarmowego, podobne są bowiem symptomy obu chorób:
- ból zlokalizowany w różnych częściach jamy brzusznej i miednicy małej.
- uczucie pełności, przelewanie w brzuchu
- niesprecyzowane, lecz przewlekłe dolegliwości ze strony żołądka lub jelit.
- zmiany w dotychczasowej pracy systemu trawiennego bez istotnego powodu: np. zmiana zwyczajów żywieniowych.
- objawy parcia na pęcherz moczowy bez związku z infekcja układu moczowego.
- zmiany wagi bez uchwytnej przyczyny
- postępujące osłabienie organizmu
Jeśli objawy trwają dłużej niż 14 dni, należy skonsultować się z lekarzem i wykonać odpowiednie badania ginekologiczne.
Najbardziej niepokojącym objawem jest wodobrzusze.
powrót
Jak zapobiegać chorobie?
Nie odnaleziono jeszcze w pełni skutecznego sposobu profilaktyki raka jajnika. Wskazywane są jednak pewne metody, które zmniejszają ryzyko zachorowania. Wymienia się:
- doustną antykoncepcję - udowodniono, że kilkuletnie stosowanie tabletek antykoncepcyjnych znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania
- ciążę i karmienie piersią -mowa o urodzeniu dziecka przed 25 rokiem życia
- wycięcie macicy z przydatkami - głównie u kobiet po menopauzie lub u młodszych kobiet, posiadających już potomstwo
- profilaktyczne wycięcie przydatków (jajników i jajowodów) - ten sposób poleca się przede wszystkim kobietom, u których stwierdzono rodzinne predyspozycje do zachorowania na nowotwór jajników. Jest to bowiem metoda wyraźnie redukująca możliwość zachorowania
Czy chemioterapię zaleca się każdemu pacjentowi?
Lekarze decydują się na zastosowanie chemioterapii w przypadku pacjentów, u których szanse na wyzdrowienie, przedłużenie życia lub zmniejszenie symptomów choroby są wyższe niż potencjalne ryzyko. Zdają sobie przecież sprawę z zagrożeń i niedogodności związanych z jej stosowaniem, a także z faktu, że nie na każdy nowotwór chemioterapia działa tak samo.
Co to właściwie jest nowotwór?
Nowotwór to choroba w której komórki organizmu dzielą się w sposób niekontrolowany przez organizm, a nowo powstałe komórki nowotworowe nie różnicują się w typowe komórki tkanki. Rozwój choroby jest procesem wieloetapowym i wpływają na niego zarówno czynniki zewnętrzne, środowiskowe, jak i skłonności naszego materiału genetycznego na uszkodzenia.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Całkowite wyleczenie jest możliwe, o ile nowotwór jest wykryty we wczesnym stadium zaawansowania i szybko zostaje wprowadzone leczenie konwencjonalne. Duże znaczenie ma również stan fizyczny i psychiczny pacjenta. Z tego też względu w trakcie całego procesu leczenia bardzo ważne jest prawidłowe odżywianie, odpowiednie ćwiczenia fizyczne (czasem wystarczy po prostu ruch) i wsparcie ze strony rodziny, mobilizujące do walki z rakiem. Warto także, żeby rodzina i przyjaciele chorego ściśle współpracowali z lekarzem prowadzącym i pozostałymi członkami zespołu lekarzy.
Czy po leczeniu przeciwnowotworowym mam szansę na posiadanie dzieci?
Jeśli w trakcie leczenia przeciwnowotworowego nie usunięto jajników lub narządów rodnych, jest nadzieja na zajście w ciążę. Co prawda po lekach i naświetlaniu mogą wystąpić zaburzenia płodności, ale bardzo często ustają one po jakimś czasie. Trzeba jednak uważać, żeby nie doszło do zapłodnienia w trakcie leczenia i minimum pół roku od jego zakończenia. Są nawet teorie, że okres ten powinno się przedłużyć do 2 lat. A wszystko po to, by uchronić przyszłe potomstwo przed wystąpieniem chorób lub wad genetycznych, które spowodować może uszkodzony przez cytostatyki materiał genetyczny. Po upływie "okresu ochronnego", ryzyko wystąpienia wad u dziecka jest takie samo, jak i u dzieci rodziców zdrowych.
Pewnym rozwiązaniem dla młodych pacjentek jest zdeponowanie zapłodnionych komórek jajowych w specjalistycznych "bankach".
Niestety, zdarzają się również przypadki występowania u pacjentek w różnym wieku symptomów wcześniejszej menopauzy, z całkowitym ustaniem czynności hormonalnej włącznie.
|
